Afscheid

30 januari 2017 - Mukono, Oeganda

Door: Erika

Na twee fantastisch maanden is het tijd van afscheid nemen. Voor de Ugandezen is het belangrijk om mooi naar huis te gaan. Op de laatste avond heeft een Ugandese vrouw daarom mijn haar prachtig Afrikaans gemaakt. Met drie uurtjes werk was ze klaar. Tijdens deze drie uur heeft ze veel verteld over haar zelf, haar familie en de andere Ugandezen. Zelfs op de laatste dag krijgen we op deze manier nog dingen mee uit de cultuur.

Donderdagochtend is het dan echt tijd om afscheid te nemen van de kinderen. We hebben veel ballonnen uitgedeeld en heel veel kids nog even geknuffeld. Ja, ik ga de kids zeker missen, maar ik denk dat het ook wel snel weer went. Ik vind het wel heel lastig om me voor te stellen dat ik de tieners iig voorlopig niet meer ga zien. Zeker de laatste paar weken ben ik me best wel aan de tieners van tien tot veertien jaar gaan hechten. Hun leven is gewoon niet makkelijk, maar ze houden allemaal ook van lekker gek doen. Donderdagavond zouden ze met z’n allen gaan kamperen. Deze geweldige activiteit missen we op de valreep, maar gelukkig hebben we veel andere toffe dingen samen kunnen doen.

Inmiddels is het echt tijd om te gaan. We nemen nog snel afscheid van de andere Nederlandse vrijwilligers en stappen dan bij Jimmy, onze taxichauffeur, in de auto. Op de weg naar het vliegveld eten we onze laatste Ugandese Rolex en genieten we nog even van het zonnetje en het Ugandese landschap. De lange vliegreis naar Qatar en vervolgens naar Nederland is helemaal goed gegaan. We zijn nu weer veilig in Nederland en zijn aan het wennen aan de kou en regen.

Deze week gaan we ons onderzoekverslag nog afmaken en dan is het ook tijd om te reflecteren. Naast de lieve en aardige Ugandezen heeft Uganda aan de andere kant veel problemen. In Nederland kennen we de Burn-out en familieproblemen. Dit kennen ze in Uganda ook, misschien nog wel een beetje erger. Kinderen van verschillende mannen hebben en er toch alleen voor staan. Toch is het in Uganda meer een kwestie van het hier en nu. Dingen als voedsel, geld en vertrouwen op God zijn veel belangrijker.

Alles bij elkaar kunnen we terugkijken op twee warme, geweldige, maar ook leerzame maanden Uganda. Inmiddels is het heimwee al een beetje begonnen. Het is echter ook weer goed om terug te zijn en onze vrienden en familie weer te zien. Bedankt voor het volgen van deze blog en de vele leuke reacties. Heel veel liefs!

2 Reacties

  1. Cindy:
    30 januari 2017
    Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn. En bedankt voor de mooie verhalen en foto's. Succes met de vervolgverslagen en alles.
  2. Elizabeth:
    30 januari 2017
    Wat leuk Erika dat die Ugandese vrouw je haar zo heeft ingevlochten. (Zal ze vast trots op zijn geweest).De reis zit er weer op. Fijn dat jullie veilig thuis zijn. Succes nog met de verslagen. Enne jullie BEDANKT dat ik via deze blog vol met informatie over jullie belevenissen met de prachtige foto's erbij heb kunnen inleven (een beetje) hoe de mensen daar leven. Heel veel liefs xxx.