Bye Bye

Door: Karlijn

De laatste zaterdag in Uganda zijn we samen met twee Nederlanders en een Canadese gaan zwemmen. Nog even genieten van het heerlijke weer :). De mutata’s reden echter allemaal voorbij omdat ze vol waren. Gelukkig stopte er wel een vriendelijke vrachtwagenchauffeur die ons mee wilde nemen in z’n laadbak, vijf blanken achterin wie wil dat nou niet? Hij dropte ons keurig bij het zwembad en de rest van de dag hebben we heerlijk gezwommen en gerelaxt!

Dinsdagmiddag was er voor ons nog een home-visit geregeld. We gingen samen met een tolk (Lugandees) langs 3 families in het dorp. Bij elk van deze families wordt een kind gesponsord, zodat deze naar school kan bij Noah’s Ark. Voor elke familie hadden we een pakketje met zeep/suiker/thee etc. Het was soms een beetje ongemakkelijk, maar erg indrukwekkend om te zien hoe deze families wonen. Bij het eerste huis herkende we de moeder meteen, ze werkt namelijk als bouwvakker op Noah’s Ark. Ze had mooi huisje, die ze zelf stukje bij stukje had uitgebreid met haar eigen gemaakte bakstenen. Bij het tweede huis hebben zijn we even binnen geweest. Er was één kamer (zonder raam) met een bank en wat stoelen en een andere kamer om te slapen. Het was niet groot, maar er slapen toch 4 kinderen samen met hun moeder. Aangekomen bij het laatste huis werden we hartelijk ontvangen door een oude vrouw. Ze heeft problemen met haar benen waardoor ze niet meer kan lopen. Ze woont samen met haar kleinzoon Ivan, voor wie ze zorgt. Zijn ouders hebben hem bij haar achtergelaten en zijn er vandoor gaan. Lastig om te zien dat zo’n oude vrouw die niet eens meer kan lopen ook nog voor een jongen moet zorgen. Ze was erg blij met het pakketje en zei dat ze nu weer lekker kan bakken met suiker.

Vandaag zijn we op onze laatste dag wezen zwemmen met een stuk of 25 kids! De kids van de basisschool zijn in verschillende groepen verdeeld en elke week gaat er een groep zwemmen. Ze hadden het er de hele week al over, maar vandaag was het zover. Met z’n allen in twee grote auto’s/busje proppen en rijden maar. Eenmaal aangekomen bij het zwembad was het kleine ondiepe bad echter heel erg smerig. Waarschijnlijk waren ze vergeten dat we kwamen, het blijft Uganda. We moesten even wachten terwijl ze probeerde om het zwembad schoon te krijgen. Er waren gelukkig ook allemaal leuke fietsjes, dus ze vermaakte zich wel. Intussen lukte het niet om het zwembad schoon te maken, dus gingen we toch maar in het grote bad aan de zijkant. Daar konden ze namelijk ook nog staan, aangezien niemand kan zwemmen. Ze vonden het heerlijk in het water en hebben zich heel de dag vermaakt (en wij ook!).

Inmiddels zijn de koffers ingepakt en zijn we klaar om weer terug te gaan. Het waren twee fantische maanden waarin we ontzettend veel hebben gezien en gedaan. Uganda is een prachtig land met wonderlijke natuur. De mensen zijn heerlijk relaxt en vriendelijk. Hier op Noah’s Ark was het super met Geoffrey, Dave, Hosea, Ennock, Leah en die vele andere kids! Wat hebben zij ons veel blijdschap en plezier gegeven. Hopelijk hebben ze ook genoten van onze aanwezigheid!

Misschien gaan niet alle dingen even goed of soepeltjes hier, maar het blijft ontzettend goed én nodig wat hier gebeurd. Hopelijk kunnen ze in de toekomst nog vele andere kinderen/families helpen en zullen de kids van nu groeien tot mooie en liefdevolle volwassenen. Morgenochtend is het tijd voor het afscheid (mét ballonnen)! Ik ga het heerlijke buitenleven, de bodaboda-ritjes, lekkere passievruchten, gekko-poepjes, huwelijksaanzoeken allemaal missen, maar het is ook wel weer fijn om naar huis te gaan ;-).