Sipi Falls & Jinja

Door: Erika

We zijn weer terug van weggeweest! Van woensdag tot zaterdag zijn we lekker een paar dagen op vakantie gegaan. De eerste twee nachten hebben we doorgebracht in de Sipi Falls, de derde nacht hebben we in Jinja geslapen.

Allereerst is het doel vroeg opstaan om de postbus van zeven uur te pakken. We hadden het 06-nummer van Max de chauffeur en alles was geregeld. Maar het is Uganda, dus al snel hebben we het eerste uurtje vertraging te pakken. Uiteindelijk hebben we het mooiste plekje helemaal achterin de bus. De bus is trouwens een grote touringcar met vijf(!) stoelen per rij. Onderweg zien we verschillende prachtige landschappen en veel Ugandees leven. Op veel plekken zijn ze duikers in de weg aan het aanbrengen. Door deze obstakels en ons plekje achterin de bus worden we regelmatig gelanceerd en worden we herinnerd aan de chille Nederlandse hobbels. In een gebied met alleen maar kaal landschap en een paar bosjes is het tijd voor de grote sanitaire stop. Links voor de vrouwen, rechts voor de mannen. Een lege blaas is toch wel veel comfortabeler met de vele lanceringen.

Na viereneenhalf uur komen we aan in Mbale, onze overstapplaats naar Sipi. Pfff, wat een drukte. Het is echt moeilijk om fatsoenlijk de bus uit te komen. Je bent blank en iedereen wil je vervoeren, voedsel verkopen of gewoon even je hand vasthouden. Gelukkig vinden we al snel een restaurantje om even rustig te zitten en te eten. We hebben heerlijk een bord met goede rijst en lekkere vis gegeten. Ondertussen belt Moses (onze gids voor de Sipi Falls) dat hij er met een uurtje is, zodat we samen onze reis naar Sipi Falls kunnen voortzetten. Okee, prima als de reis voordeliger wordt door samen met hem te reizen. Het uurtje werd echter anderhalf uur en uiteindelijk drie uur. Na lang wachten zitten we uiteindelijk in hetzelfde busje, op naar de Sipi Falls.

Om vijf uur komen we aan bij The Crow’s Nest. Wat een fantastisch uitzicht! Vanaf onze veranda zien we de watervallen en bergen. Hier kunnen we wel een paar weken van genieten. Helaas hebben we die tijd niet en zullen we het met twee daagjes doen. Ook het avondeten is heerlijk. We eten Chapati met lekkere kool en een Indische tomatensaus erbij. Terwijl het donker wordt begint het steeds harder te waaien. Het voelt net als een harde storm op het strand. Alleen dan met een betere temperatuur en een prachtige volle maan. ’s Avonds gaan we op tijd naar bed zodat we de volgende ochtend vroeg op pad kunnen gaan.

Na een stevig ontbijt met Amerikaanse pannenkoeken beginnen we met de tour langs de verschillende watervallen. De watervallen zijn gewoon geweldig en het geluid is heerlijk. Daarnaast is het uitzicht over de natuur in het dal echt heel mooi. Het totaalplaatje van deze natuur is wonderlijk. Het is lastig om alles wat we zien in foto’s te vangen, maar de herinneringen zitten nog wel in ons hoofd :).  Onderweg zien we een kameleon (Jozef), Aloë Vera en bananenbomen. Verder lopen we tussen alle Afrikaanse hutjes, dieren en mensen door. Moses laat niet alleen de natuur zien, maar ook het leven wat de mensen hier leiden. We ontmoeten een albinomeisje en eten matooke met een stel tieners.

In dit gebied groeien veel koffiebomen en daar weet Moses alles van. Hij teelt de bonen, regelt prijzen en heeft een koffieshop in Kampala. Samen met hem plukken we de bonen uit de boom. De bonen moeten een jaar lang drogen voordat ze gepeld en gemalen worden. Dit gaan we echter allemaal ook zelf doen. Met een klein uurtje hebben we ons eigen bakje koffie geproduceerd. Karlijn en Marjoke vinden het heerlijk, met een aantal schepjes suiker vind ik het zelf ook te drinken.

Aan het begin van de avond gaan we voor de laatste keer met Moses op pad. Samen met hem gaan we naar de andere kant van de berg waarop we bivakkeren. Vanaf onze kant kunnen we ’s ochtends de zon op zien komen en vanaf de andere kant de zonsondergang. Ook hier is het uitzicht fantastisch! Er zijn eindeloos veel akkers met hier en daar een huisje. Het enige minpuntje is de vele rook die een deel van het uitzicht belemmerd. De Ugandezen verbranden namelijk hun land om het meer vruchtbaar te maken. Doordat het land best wel vochtig is, komt hier veel rook bij vrij. Dit is helaas wel schadelijk voor de ecologie, maar op korte termijn levert het toch meer geld op. Moses leert ons niet alleen van alles over het leven en de gewoontes van de Ugandezen, hij verteld ook verhaaltjes die zijn oma vroeger voor het slapen gaan aan hem vertelde. Zo weten we nu waarom veel roofvogels op de jonge kleine kuikentjes jagen en kunnen we met een mooie dag achter de rug tevreden gaan slapen.

Door: Karlijn

Na een fantastische dag bij de Sipi Falls vervolgden we onze trip naar Jinja, een plaatsje aan het Victoria meer. Rond halftien vertrokken we met een taxi weer richting Mbale. Gezellig met z’n vieren op de achterbank vertrokken we. Na zo’n 1,5 uur waren we in Mbale, waar we direct in een grote bus konden stappen. Het was ontzettend warm, dus na 3 uur waren we blij dat we uit konden stappen. We werden iets buiten het centrum afgezet. Helemaal niet erg want nu konden we even onze benen strekken na een hele ochtend zitten. We kwamen langs een leuk tentje waar we lekker een salade en een fruit smoothie hebben gegeten, heerlijk! Inmiddels waren we allemaal een beetje gaar dus besloten we om direct door te lopen naar ons hotel. Het zag er een beetje uit als een verlaten school/gevangenis, maar de kamer was prima en had een mooi uitzicht over het meer. Het hotel had ook een zwembad! Er was verder niemand aan het zwemmen, maar het was heerlijk om even af te koelen na zo’n warme dag! Na het zwemmen hebben we lekker een warme(!) douche genomen en nog iets gegeten in het restaurantje beneden.

14 Januari! Oftewel, mijn verjaardag (en die van vele andere) :). Ik lag in het tweepersoonsbed op onze kamer, dus dat was al lekker wakker worden. Ondertussen liepen er allemaal aapjes over ons balkon, die voor het nodige lawaai zorgde. Na het ontbijt gingen we Jinja in. Jinja is wat meer toeristisch dan de meeste plaatsen en heeft één hoofdstraat met allemaal leuke winkeltjes. Op een gegeven moment kwamen we op een soort galerijtje achter een winkel. Deze man maakte super mooie schilderijen waar we onze ogen hebben uitgekeken. Nadat we natuurlijk wat gekocht hadden, was het tijd voor een wat drinken. Een lekkere ice coffee en een chocoladecake. Erika toverde een feestmuts en kaarsjes voor op m’n cake uit haar tas. Die moesten natuurlijk uitgeblazen worden en maakte de feeststemming compleet!

In Jinja zitten best wel veel westerse eettentjes. Het is grappig om zo’n groot verschil te zien qua eten met de lokale tentjes. Daar kun je altijd kiezen uit rijst/posho/matooke met vis/vlees. Hier had je meestal veel meer keuze. Al moet je altijd even vragen wat ze wel en niet hebben, als iets op de kaart staat betekent dat namelijk niet dat ze het ook hebben. Inmiddels was het al tegen vieren en eigenlijk alweer tijd om terug te gaan. We zijn nog snel even over een (overdekte) markt gelopen. Hier was genoeg keuze in groente en fruit en andere benodigdheden. Hierna zijn we weer in een mutata richting Mukono gestapt. Het busje werd lekker volgestopt (20 mensen i.p.v. 14) waarvan ook nog een ziek meisje die aan het overgeven was. Net voor Mukono stopten we en moesten de mensen richting Kampala uitstappen. De chauffeur verwisselde waarna we verder konden. Na een bijzonder ritje kwamen we rond halfzeven aan in Mukono. Aangezien we te laat waren voor het eten op Noah’s Ark hebben we op een straat een rolex gekocht. Hierna konden we op de bodaboda nog even genieten van een mooie zonsondergang. Moe maar voldaan kwamen we weer ‘thuis’. Het waren vier fantastische dagen waarin we hebben genoten van de prachtige natuur en ontzettend veel lol hebben gehad! :)