Hutspot

Door: Erika

De laatste week van ons verblijf is alweer aangebroken. Best wel een gek idee om weg te gaan bij de kinderen. Inmiddels weten we heel veel namen en kennen we de karakters van de kids. Daarnaast weten we inmiddels ook welk eten ze lekker vinden. Rijst met krachtvoer is geen probleem, maar de hutspot van gisteren ging er toch niet zo makkelijk in. Karlijn en ik vonden het echter superlekker! Na twee maanden eens een Nederlands stamppot, jummie! Het verlangen om weer in Nederland te zijn wordt stiekem toch een beetje opgewekt.

Het eten is misschien niet altijd even lekker, maar klagen mogen we zeker niet. Elke dag wordt er namelijk weer eten voor ons gekookt. Voor veel Ugandezen ligt dat inmiddels anders. Het afgelopen regenseizoen was erg droog en veel te kort. Hierdoor is het land veel minder vruchtbaar dan normaal, de prijzen voor het voedsel zijn soms zelfs verdubbeld. Een ander groot probleem is de grondwaterstand. Op Noah’s Ark hebben ze de luxe van een eigen grondwaterpomp, waardoor het water uit de kraan zelfs drinkbaar is. Afgelopen week zijn daar echter problemen mee opgetreden. De pomp kwam droog te staan en een nieuwe boorpoging was mislukt. Sindsdien is er veel onduidelijkheid over hoeveel water er nog beschikbaar is. Meestal hebben we de helft van de dag water, maar het betekend sowieso zuinig doen en het water dubbel gebruiken.

De problemen van de droogte komen al vroeg in het droge seizoen. De seizoenen lopen sowieso niet zoals ze altijd gewend waren, maar het is wel duidelijk dat het nog anderhalf tot twee maanden droog blijft. Het ergste zullen wijzelf dus niet meemaken, maar de mensen die we volgende week achterlaten wel. Laten we dus bidden voor die ene regenbui, waar mensen zo gelukkig en dankbaar van worden!